Zimowe pudełko sensoryczne

Ostatnie pudełko sensoryczne było dawno temu, bo w jesieni. Zimowe miało powstać w grudniu, najpierw miało być typowo zimowym, potem świątecznym, aż w końcu w ogóle go nie zrobiłam. Grudzień to pracowity miesiąc - mieliśmy adwent, przygotowaliśmy prezenty do e-booka, o którym tutaj poczytajcie, i w ogóle świętowaliśmy.

Rzut okiem z góry - za chwilę już nie będzie wszystko tak ułożone

Więc pudełko czekało, aż doczekało się. Podłoże wysypałam mąką wymieszaną z olejem. Powstaje wtedy domowy piasek. Nie jest to idealnie białe podłoże i lepsza byłaby pianka do golenia z mąką (taka jak tu), ale według mnie lepiej z takiej masy robi się babki, a chciałam, żeby Młody ich trochę porobił. Do tego wmieszałam ryż i brokat -by uzyskać efekt świecenia się. Całość posypałam wyciętymi dziurkaczem gwiazdkami śniegowymi.

Foremki do wykrawania i łyżeczka do przesypywania

Gwiazdki, brokat, ryż - nasze podłoże

Do pudełka włożyłam bałwankowe guziki, część przymocowałam do podkładek drewnianych (kupione w Drewlandii małe kwadraciki do koczyków), a część schowałam w "śniegu", by Młody mógł je odszukiwać. Do tego dodałam trochę miękkiej waty, nasz słoiczek zimowy, ozdobę choinkową na saneczkach i gałązki świerkowe. By doznania były faktycznie różnorodne, postawiłam jeszcze w miseczce kostki lodu.

Saneczkarz

Bałwanek czekający na wyłowienie

Odpoczywam sobie

Lodowe jeziorko

A ja stoję sobie na miękkim puchu

Wcześniej zabarwiłam je na niebiesko - odcień jasny i ciemny. Pudełko wstawiamy do większego baseniku lub stawiamy na powierzchni, która jest zabezpieczona przed zabrudzeniem i oddajemy sprawę w ręce dziecka.
A co robi Dziecko? Najpierw bada, co to, dotyka delikatnie, z ciekawością. Potem zaczyna wyrzucać to co zbędne lub znane - u nas słoiczek bajkowy i bawi się tym ciekawszym. Podczas zabawy wyrzucaliśmy nasz śnieg łyżką, robiliśmy kule z niego, które potem turlaliśmy, zrobiliśmy bałwanka, ugniataliśmy i rozrzucaliśmy, wrzucaliśmy i wyrzucaliśmy z pudełka.

Co to to takie niebieskie? Zimne

Jeździmy na saneczkach

Sypiemy

Potem zrobiliśmy sobie jaskinię, w której zamieszkały bałwanki. Przy jaskini powstał nawet staw z naszych lodowych kostek, w którym łowiliśmy ryby.

Kącik z oczkiem wodnym

Jaskinia "kinia" dla bałwanka

Oczko wodne

Mors łowiący ryby

Doznania były różnorodne - miękka, wata, zimny lód, kłująca gałązka, sypka mąka, błyszczący brokat.  Patrzyliśmy jak roztapia się lód, jak barwi nam śnieg, słuchaliśmy jak lód chrzęści. W trakcie zrobiliśmy też górę, po której nasz saneczkowy bohater i bałwanki na podstawkach mogli zjeżdżać na sankach. Zabawa była na tyle fajna, że Młody ani razu nie poszedł po samochód! Trwała prawie godzinę. Ciągle przeplatały się słowa "sypiesz", "nieg", "kinia", "jedzie", "bawan".Zimowy wieczór uważamy za bardzo udany.

Ostatni zimowy bohater