Wypadł mleczak - świętujemy

Nasz pierworodny doczekał się w końcu tego, że wypadł mu ząb. Dolna jedynka ruszała się od dawna, ale nie chciała sama się wydostać, musieliśmy jej pomóc nitką. Najpierw przeczytaliśmy "Dzieci z Bullerbyn", jest tam rozdział o Olle, który ma taki sam problem jak nasz syn. A potem nitka i siup.
Były emocje, przejęcie, trochę strachu, ale i dumy. Ponieważ było to dla niego ważne wydarzenie, zorganizowaliśmy świętowanie.

Zrobiliśmy zębową girlandę, jak chciał pierworodny, potem z racuchów wycięłam kształty ząbków, a chłopaki ozdabiali je cukrem pudrem i tworzyli buźki z migdałów.

Ząbka uroczyście włożyliśmy do pudełeczka, na przyjęcie zaprosiliśmy pastę, szczoteczki i kubeczek do mycia zębów, zaśpiewaliśmy Sto lat pozostałym ząbkom, życząc, żeby były zdrowe.

Kiedy tak gadaliśmy przy jedzeniu, starszak -doświadczony przedszkolak, stwierdził, że może zrobimy plakat z tym co jest dobre dla zębów. Miałam w moich materiałach obrazki, więc szybko wycięli, przykleili różne produkty spożywcze. Okazało się, że zęby trzeba myć i po tym co zdrowe i po tym co niezdrowe dla zębów.

A ponieważ chcieli myć szczególnie zęba, na którym były słodycze, zaproponowałam im coś innego, mycie szczoteczką zalaminowanej szczęki. Sami malowali usta, zalaminowali. Zęby brudziliśmy mazakiem suchościeralnym, po czym uczyliśmy się kręcić kółeczka.

Następnie przypomniałam sobie wierszyk "Kino w łazience" W. Chotomskiej i zrobiłam im mini przedstawienie. A na koniec było muzycznie, przy piosence "Szczotka, pasta" potańczyliśmy przy myciu zębów.
Jestem pod wrażeniem ile spontanicznie zupełnie udało nam się zrobić. Od myśli o świętowaniu, przez racuchy w kształcie zębów, po wszystkie inne aktywności. Młody dumny i zadowolony, a brat o dziwo nie zazdrosny, tylko zaciekawiony dziurą po zębie. I chociaż myślałam o zębowym torcie, że byłby fajniejszy, to takie spontaniczne działanie okazało się dla chłopaków doskonałe, oni nie chcieli nic więcej. Wszystko miało być, jak było, my spędziliśmy wspólnie, radośnie czas, ciesząc się z takiej drobnostki, jak pierwszy wypadnięty ząb.