Od kilku lat coraz bardziej popularnym staje się wrześniowy Międzynarodowy Dzień Kropki. Pozornie nic takiego, jeden z wielu dni, jak dzień jeża, budowlańca, pizzy, przytulasów. Ale, jest jedno ale :) To nie jest zwykły dzień, dlatego dziś jest mój wpis. Nie chciałabym, żeby jego głębszy sens pozostał ukryty, schowany za wszystkimi kropkami, na ubraniach, na kartach pracy itd. Bo tu nie o kropkę chodzi. Albo inaczej, nie tylko o kropkę.
Przez ostatni rok pracowałam z dziećmi w wieku przedszkolnym. Kiedyś, gdy wybitnie się nudzili, zaproponowałam, żeby stworzyli gry i tak to się zaczęło. Zalet tego typu aktywności było naprawdę sporo. A gry, które powstały, to:
1. Zwykłe gry tzw. ściganki - niby nic takiego, rzucamy kostką i poruszamy pionkami, ale kiedy dzieci dołączą do tego swoją fabułę, np. droga do szkoły, wyścig na pustyni itd., staje się taka gra bardzo interesująca, bo własna. Gry takie służą temu, by spędzić czas razem, twórczo, radośnie, ale i temu, by np. pouczyć się cyfr, wiedzieć ile to jest pięć pól do przodu. Dla mnie szczególnie cenne jest rozwijanie kreatywności i pomysłowości przy tworzeniu gier, planowanie przygód, jakie spotkają bohaterów. Początkowo, są to schematyczne wydarzenia, ot wpadł ktoś w dziurę, złamał nogę, więc czeka kolejkę, z czasem zasady są bardziej urozmaicone. W tego typu grach, dzieci mogą wszystko - mogą po planszy zbierać grzyby, jabłka, mogą mieć wyścig samochodowy, mogą płynąć łódką, ogranicza ich tylko wyobraźnia.
