Sekrety wianków i paproci

Tym razem w ramach projektu 12 sekretów mieliśmy się skupić na sekretach wianków i paproci. Podeszliśmy do tego bardzo dosłownie, bawiąc się przy tym doskonale. Mianowicie wzięliśmy udział w Nocy Św. Jana 24 czerwca 2016 r. w malowniczym sektorze Powiśla w Muzeum Wsi Lubelskiej. Kto tam nie był, musi być. Popatrzcie na galerię skansenu.

nauka tańca

Osobiście wróżby, horoskopy są mi obce, nie bawię się w to, nie lubię. Ale noc świętojańska z jej tradycją, tajemniczością, mam wrażenie, że i kobiecością jest wyjątkowa. Te młode dziewczyny, które bardzo pragnęły mieć męża, ta tęsknota, te miłości, namiętność. Dla mnie coś niezwykłego. Dla naszego dziecięcia cała symbolika, obrzędy - są obce, ale chciałam, żeby zobaczył namacalnie dawną tradycję.

Młodzież wije, starszyzna opowiada

Na początku zobaczyliśmy  widowisko obrzędowe „Wilija św. Jana” w wykonaniu zespołu obrzędowego z Hańska. Młode dziewczyny wiły wianki, starsze opowiadały, jak to dawniej bywało. Ciut żartów, dużo wiedzy.

Za młoda jesteś by szukać kwiatu paproci...

Chłopaki kazali powiedzieć, że czekają

Piękne przedstawienie. Całość zakończona  korowodem i puszczaniem wianków. 

Żeby tylko nie zgasła

Wianki puszczone

chłopaki czekają

Takich prawdziwych, na dece, ze świeczkami. Ja oczywiście zrobiłam swój, co z tego, że tylko panny dawniej miały, a Młody z wielką chęcią rzucił go na wodę. Jednego było mu mało, więc rwał większe rośliny i też wrzucał. Potem było palenie czarownicy, kukły symbolizującej choroby, nieszczęścia, okraszone śpiewem, rymowankami.

Powinno być drewienkiem o drewienko

Kukła spalona

Zadziwił mnie ogrom narodu, który brał udział w nocy świętojańskiej. Mnóstwo dziewczyn, część ubrana w białe, zwiewne sukienki, w wiankach, cudowny klimat.
Na koniec była zabawa przy ognisku z grająca kapelą. Niestety opuściliśmy już wtedy skansen, byliśmy tylko na dwóch przyśpiewkach. Dla naszego Syna i tak było bardzo późno. I chyba tylko dlatego, że mu się podobało, nie marudził, chłonął klimat całym sobą.

Opowieści o ziołach, leczeniu

Bardzo ciekawą rzeczą były towarzyszące obrzędowi wydarzenia : opowieści o ziołolecznictwie, nauka wicia wianków, zabawy z cyklu "Wydarzenia dnia codziennego w dawnej Polsce w okresie letniego przesilenia słońca", taniec przy muzyce dawnej, baśnie świętojańskie. Poza tym dla dzieci było stanowisko gier. Wszystkie drewniane, piękne.

Młodemu spodobało się łowienie drewnianych ryb i zbieranie drewnianych grzybów. Mi zresztą też te rzeczy przypadły do gustu. Wszystko pięknie wyrzeźbione.

Nie wiem czy za rok uda nam się również być, ale mam nadzieję, że tak. warto. Dobrze jest znać naszą rodzimą tradycję, słowiańską, doświadczyć tego jak to dawniej bywało na własnej skórze przez chwilę poczuć ten klimat.

Świeczniki wzdłuż alejek

 Dla każdego rozmieszono duże tablice z opisem tradycji związanych z puszczaniem wianków czy kwiatem paproci. Zapoznaliśmy się z nimi. Zadanie nasze uważam za zaliczone w stu procentach :)

Ciut tradycji

Zapraszamy do Lublina i naszego skansenu.